Bijzondere serveerster

7 januari 2023 - Windhoek, Namibië

‘T zit er bijna op, we vliegen vandaag naar huis. Best nog wel een tripje. Van Windhoek naar Addis Abeba, dan ruim 3 uur wachten en verder naar Brussel. Auto ophalen, Tom wegbrengen, ontbijten bij Liek en Esmond, Tomas wegbrengen en dan naar poezekind Tika. Tassen de vorige dag ingepakt, zodat we lekker lang konden blijven slapen. Niet dus, je bent zo gewend vroeger wakker te zijN, dus om 7 uur weer klaarwakker. Verhaaltje schrijven dan maar, ff douchen en nog even relaxen voordat we gaan ontbijten.

Naast het hotel bevindt zich een restaurant waar je heerlijk kunt ontbijten. Ze zijn ook alleen open voor de lunch en ontbijt. Vers gemaakt, gezond, lekker hoor. Het duurt alleen even. We pakken alle tassen in de auto een laatste check in de kamer en gaan. Michel dropt alle nog niet gebruikte boodschappen bij de Spar in de buurt in een grote box die daar speciaal voor staat. Gaat naar de armen. Bushlore kunnen we deze keer goed vinden, we worden hartelijk ontvangen door iedereen. Alles wordt gecheckt en goedgekeurd. We krijgen de deposit terug, in ZAR gelukkig anders hadden we het nog moeten uitgeven, want je mag geen Namibische dollars uitvoeren. Alle tassen gaan in het busje en we gaan richting de airport. 
 

Onderweg nog een paar baboons gezien, maar that’s it, op de airport scheurt de rits van Michel zijn tas en moet hij, terwijl we staan in te checken, nog even de tas laten wrappen. Gelukkig is het erg dichtbij en snel gedaan. Boarding passen ontvangen voor beide trips, nog wat gaan drinken en we gaan boarden. In de hitte lopen we met joggingbroeken etc naar het vliegtuig toe. By bye Namibië, wat hebben we genoten. Hopelijk tot ziens!

Het eerste gedeelte van de vlucht gaat vrij vlot. Spelletjes en films zorgen er voor dat de tijd snel gaat. We zijn meer dan op tijd in Addis Abeba en dan volgt weer de routing met de bagage check. Het is enorm druk en best warm in de hal. Maar het loopt vlot door, binnen 20 minuten zijn we er door heen. Daar kan Schiphol nog een voorbeeld aan nemen 😀. We zoeken een tafeltje bij een restaurant, want we hebben nog even te gaan. En dan begint een bijzondere bestelling. Bij het drinken vraagt ze aan bijna iedereen of je er twee wilt hebben??? Dan proberen we eten te bestellen, maar zodra de vraag wordt gesteld of de fruit platter er is, holt ze weer weg om te vragen en komt vervolgens voorlopig niet meer terug. Als ze wel terugkomt en de Tom vraagt om een burger en ik spaghetti geeft ze aan dat we alleen breakfast kunnen bestellen. Tis 22 uur! We bestellen dus nog niks en zijn mogelijk in afwachting van een fruit platter, vooralsnog onbekend. Ik ben het zat en loop naar iemand anders toe die er uit ziet als manager en vraag haar of er iemand wel gewoon Engels spreekt en dat we graag eten willen bestellen. Vliegtuig eten is toch niet zo zo. Ze komt zelf mee en geeft aan dat we gewoon alles kunnen bestellen, maar vraagt wel,of we tijd hebben. Ja zat! En de andere dame blijkt nieuw te zijn, nou succes er mee….

Onverwacht blijkt de fruit platter van Michel lekker en bizar groot te zijn. De burger en kipsandwich van Tom en Tomas zeer smakelijk (Tom had er zelfs 2) en mijn spaghetti ook zeer goed te eten. Het duurde ff, maar dan heb je ook wat. Afrekenen gebeurt in dollars, terwijl de prijzen in Ethiopisch geld staan, ongetwijfeld een luxe omrekening, maar we hebben lekker gegeten. De 2e vlucht redelijk goed kunnen slapen, we komen op tijd aan in Brussel 06.05 uur. Parking gebeld zodra we de koffers hadden en en route naar Bergen op Zoom voor ontbijt. Daarna richting Haarlem voor de appeltaart (wij hoeven niet meer te lunchen). En dan naar huis. Poezekind is een heel klein beetje afstandelijk totdat ze merkt dat we blijven en dan is ze niet van mij af te slaan. Knuffelen en spinnen blijft maar doorgaan, wat schattig.

We hebben zoveel gezien, gedaan, meegemaakt, gesproken, gelachen, geslapen de afgelopen weken, wij zijn het meest verrast geweest over hoe makkelijk je kunt reizen. Autowegen veelal gravel, maar heel goed te doen. Weer, zelfs met 38 graden, goed uit te houden. Bijna alleen maar slapen op het dak ook geen enkel probleem. Geen gedoe met insecten en zo gehad. Het land wordt heel erg schoon gehouden, daar kunnen wij met z’n allen een voorbeeld aan nemen. Nagenoeg geen vuilnis te zien en anders wordt het opgepakt. Mensen zijn ontzettend aardig. Land is heel divers qua landschapsgezichten. De dieren zijn natuurlijk supergaaf om op te sporen. Wel nog veel contrast in rijk(er) en arm(er), maar ook veel mensen aan het werk waarvan je je afvraagt of daar echt werk voor is, maar helemaal prima dat er geld verdiend wordt. De eerste weken vroegen wij ons wel eens af, zouden we er kunnen wonen, en dat antwoord was altijd nee. Maar nu je bijna het hele land heb doorkruist, zou het wellicht een ja kunnen zijn, mits maar niet in the middle of. Met T en T als gezelschap was ook helemaal gezellig en leuk. Tom met zijn Afrikaans Engelse accent gaan we nog missen. Tomas met z’n ongebruikelijke gesprekstof cq discussie. We zouden het zo weer doen!

Iedereen bedankt voor het ‘meereizen’ en jullie reacties, die hebben wij ook met plezier gelezen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Jeannette:
    10 januari 2023
    Ik heb alle verhalen met plezier gelezen. Jammer dat de reis er op zit. 😉Welkom thuis en weer ah werk..