Eindeloos rijden in het niks

Vanochtend op tijd op gestaan. Wilde nog naar het toilet en gaan douchen, maar helaas waren deze al bezet door waterdrinkende wespen. Bizar hoeveel en bizar waarom alleen water. Rustig ontbijtje gedaan, ingepakt en en route naar Walvisbaai. Voor het eerst rijden we op grotere hoogtes en de bijbehorende dieptes (slik). Echt een hele tijd rijden we op gravel als zonder aankondiging asfalt begint. Officieel moet je je banden op pompen, maar je weet niet voor hoelang. We laten het even zo en net op het moment dat je denkt ‘Nou nu toch maar’, begint het gravel weer. Op een gegeven moment lijkt er in de verte wat meer beweging in te komen en begint het asfalt weer. Het lijkt op een normale autoweg. We stoppen aan de kant om de banden weer op te pompen. Heel lief stopt er nog een auto met de vraag of we ok zijn. Na ruim 2,5 uur rijden is het tankstation in zicht en Michel heeft zin in koffie. Ze hebben er ook heerlijke witte chocomelk (die bestaat hoor Jeannette 😂), kan mij het schelen dat het 32 graden is. 
 

Het doet zelfs een beetje Amerikaans aan met een hele grote shopping mall en allerlei verschillende reclameborden aan de buitenkant. We gaan richting het centrum, grootste kans dat we een camping vinden. Michel spot een bordje toeristenburo en gaat vragen naar de canpsites. “There is only one and it is fully booked until after Christmas”, punt. Ook niet ff meedenken of zo. We zijn eigenwijs en gaan toch heen. Uiteraard hebben we nog een plekje. De kleinste plaats tot nu toe, maar helemaal prima. Veel privacy, BBQ, electra en superschone ( gezamenlijke) toiletten en douches. En je zit zo in het centrum. 
 

We gaan het centrum rondrijden en bekijken of we nog een boottochtje kunnen scoren. Helaas begint alles om 08.30 uur, dan morgenochtend maar meteen. Aangezien Michel gek is op koffie en alles wat er mee te maken heeft, kiezen we een koffietentje uit. Meteen een pak gekocht, heb je tenminste speciale koffie ipv supermarktkoffie. We zitten ook dichtbij de haven en zien een groot cruiseschip aangemeerd liggen. Nu begrijpen we ook al die mannetjes langs de weg met prullaria.

We gaan aan het vleis, BBQ aan, ff installeren en lekker eten. De temperatuur is inmiddels zo gezakt, lees 20 graden, dat wij een joggingbroek aantrekken en een sweater.  In NL zouden ze superblij zijn met zo’n temperatuur nu. We lezen (en schrijven) wat, maken alvast een boodschappenlijstje en pakken de was. Er is hier een wasmachine, daar gaan we morgen wel gebruik van maken denk ik. En morgen ook vroeg op, weinig anders dan de afgelopen dagen, we gaan varen! Leuk!