Oudjaarsdag, maar dan anders

Wat is het raar dat het vandaag de laatste dag van het jaar is. We weten het wel, maar beseffen het niet. De tent is inclusief ontbijt, ook lekker.  De lieve dame van gisteren is er weer. Er worden verse eierontbijtjes voor je gemaakt als je dat wilt. We zijn toch weer vroeg op gestaan ook al wordt het vanavond niet echt vroeg. 

We hebben deze keer Olifantsrus uitgekozen om in Etosha naar toe te rijden. Ligt links boven en is slechts 127 kilometer rijden. Er zouden daar in de buurt veel olifanten zijn, vandaar de naam. Het eerste gedeelte is een droog stuk land met hier en daar een boom, later weer veel struiken, maar weinig beesten te zien. Na weer zo’n anderhalf uur komen we bij een waterpoel, waar het stikt van de dieren. Heel mooi om te zien, helaas geen grote (hoewel giraffe is best groot), maar gnoe’s, veel zebra’s, vogels, springbokjes etc staan allemaal door elkaar bij elkaar. We blijven een tijdje staan kijken. Bij Olifantsrus is ook een camping en een restaurant, daar lunchen we straks. We rijden verder en zien heel veel land alsof het verbrand is, echt afschuwelijk om te zien. We hebben niks gelezen van een grote brand in het verleden, misschien niet belangrijk genoeg? Hier en daar groeit wel weer wat. Ineens ziet Tom olifanten in de verte. We kunnen er heel dichtbij komen, 3 grote mannetjes olifanten (zeer zichtbaar😀) staan bij een kleinere waterhole. Wat gaaf en wat zijn ze groot.

Redelijk in de buurt, komen we bij de uitkijkpost om olifanten te zien en wat te eten bij het restaurant. Helaas, restaurant is dicht, het winkeltje bezit nog een paar flesjes cola en water that’s it. Mmm, we hebben ook niet echt wat bij ons wat snel gemaakt kan worden. Eerst maar de uitkijkpost op. Wat steil omhoog met hier en daar een plankje missen, wat gevuld is met een steen, komen we bovenin uit. Geen olifant te zien, wel een enorme hoeveelheid bolussen. Dus ze zijn wel ergens ;-) We zijn er bijna 3 kwartier, maar behalve een oryx zien we niks. En er is ook al niks te eten. De navi geeft aan dat we 380 kilometer terug moeten rijden en pas om half 9 terug zijn, huh hoe dan? We hebben toch echt geen 190 kilometer gereden. We besluiten de navi te negeren en rijden dezelfde route terug. Hoewel we weer een stuk moeten rijden, wat we al hebben gezien hopen we toch op andere dieren. De waterhole waar eerst zoveel beesten stonden, is nu vrijwel leeg. Niet veel verder is er een kleinere waterhole waar een grote olifant net vandaan loopt! Joehoe, hij loopt voor onze  auto langs, net als de neushoorn zo dichtbij. Cool! Foto, foto, foto. Wat hebben we weer een mazzel. En het wordt weer leukerder😀

Michel zet de vaart er goed in, vreemd genoeg heb je minder last van hobbeligheid wanneer je wat sneller rijdt. Het weer betrekt en we zien in de verte, zoals we al eerder hebben gezien, een wervelwind op ons afkomen. En de wolken worden donker, jeetje echt donker. Het begint inmiddels ook te regenen en niet zuinig ook. De wind zet aan en voor je het weet rijd je in ongelofelijk knuddeweer in Etosha. Uiteraard niks te zien qua dieren, maar ook letterlijk niks te zien, de regen wat er uit ziet als mist verpest het uitzicht. We rijden langzaam heel langzaam, de regen gaat ook langzamer, de wind gaat liggen en voorzichtig zien we weer wat. Wind in Namibiē is trouwens nagenoeg altijd aanwezig of komt op hetzelfde tijdstip en is meestal warm. Maar zonder aankondiging waait het in ene hard of regent het (wel minder dan wind). 

Na een half uurtje rijden zien we langs de kant van de weg een hyena water drinken uit de zojuist ontstane plas regen. Die hadden we ook nog niet gezien!! En ze zijn ook vrij moeilijk te spotten. Jakhalzen hebben we al een paar keer gezien, vaak met z’n 2en, maar een hyena. Ook de tweede zien we, maar die loopt hard hollend het veld weer in. Zo dan, toch een prachtige dag gehad al met al, ook al hebben we echt trek gekregen. Bij de administratieve poort halen we wat koekjes (ook hier hebben ze niks, pfff). Dan maar bij de lodge proberen.

Aangekomen bij de lodge krijgen we te horen dat ze met her buffet voor vanavond bezig zijn en helaas niks kunnen maken. T en T geven aan dat ze nog wel even kunnen wachten, maar we zijn allemaal wat chagrijnig omdat we trek hebben. De kampeerplaats is een stukje van de lodge af. De plaats die we toegewezen krijgen is wel erg klein, vooral ook vanwege de takken die er boven hangen. Michel gaat regelen dat we op de plek er naast kunnen staan, die is veel groter. 

Rond 20 uur gaan we terug naar de lodge voor het buffet. Je kunt uit diverse vleessoorten kiezen die op de grill worden gelegd. En nog veel meer, het is goed verzorgd. Het personeel vormt een koor en zingt Afrikaanse liedjes, klinkt gezellig. Tom is moe en gaat nog een uurtje slapen, daarna gaat ie met Tomas film kijken in de tent en komen ze rond half 12 weer terug bij de lodge. Ondertussen kregen Michel en ik een drankje aangeboden waarvan we moesten raden wat het zou zijn, zat namelijk onder het ijs. Was best te drinken, ahum. Perenschnapps oid, wat een bocht. Het vreemde was alleen dat aan Michel werd gevraagd of hij het glas wilde teruggeven, terwijl het nog niet op was. Snel drinken en op naar de volgende, met hetzelfde glas? Weird. Michel kreeg de eer om een fles bubbels om 00 uur open te maken, de managers hebben een free bar ingesteld vanaf 23.45 uur, da’s aardig. De muziek gast aan en we hebben nog een gezellig uurtje. Thuisfront gebeld, althans poging tot, klonk als eh uh ah eh uh ah, dus maar hints gespeeld en whatsappbericht er achter aan. Bijzondere Oudjaarsdag vandaag.