T Day

25 december 2022 - Windhoek, Namibië

T en T zijn op tijd vertrokken vanaf tussenstop Addis Abeba, daar kwamen ze zelfs een uur te vroeg aan. We hadden een foto van hun ontbijtje ontvangen. Gelukkig maar, wij moesten nogal haasten. Onze eerste nacht in de tent zit er op. Alles viel mee. Zelfs het trappetje, hoewel afstappen iets lastiger is, maar elastieke Hannie ging redelijk snel naar binnen. En wat hebben we een ruimte! Het bed is sowieso langer en je kunt er heel makkelijk rechtop zitten, zelfs bijna een soort van staan. 

We gaan richting de airport, onderweg zien we weer andere dingen dan toen we werden opgehaald. En wat is de weg heuvel op, heuvel af. Parkeren is een eitje, we nemen plaats in het koffietentje wat zich naast de afhaalterminal bevindt. Ze zijn nog niet geland en wij zijn vroeg. Na zo’n 10 minuten zien we op de schermen dat ze geland zijn, benieuwd hoe lang het duurt voordat ze door de douane en bagage zijn. Dat valt reuze mee, net aan een half uurtje. Wij hebben onze Kerstbrillen op en een papiertje met Tante Mia Groep Tom & Tomas, ze zullen het weten dat we ze ophalen 😀. Merry Christmas wanneer ze de deur uitlopen. ‘Oh shit hebben wij dat’ zie je ze denken.

Na dik een half uur rijden komen we aan bij onze kampeerplaats, eerst nog zonnebrillen gekocht , want dat waren de heren vergeten in te pakken. Handig hoor als je naar een zonnig land met gemiddeld 32 graden gaat. Even chillen, wat drinken en zwemmen. Tom heeft al een gesprek aan geknoopt met een Zuid Afrikaan. 

Spelletje kaarten en omkleden voor het Kerstdiner. Roof of Africa hebben we gereserveerd. Ziet er leuk uit, tis druk. We kunnen buiten of boven zitten en kiezen voor het laatste. Het blijkt een buffet te zijn met een voorafvoorafje 2x sushi. Uhhh, Namibiē? Er is zelfs een one man’s band aanwezig die regelmatig uit de maat zingt, maar dat mag het feestelijke gevoel niet in de weg staan. Helaas weten de dames achter het buffet niet precies wat de chefkok heeft gemaakt, dus we proberen van alles. De mannetjes (nou ja tjes) gaan aan de Mojito en wij nemen ook een cocktail. Het wordt een gezellige avond, eten is ok, gisteren veel lekkerder gegeten, maar voor nu prima, T en T zijn moe, logisch. Ze vallen in de smaak bij de serveersters, eentje vraagt aan Michel of het zijn zonen zijn, waarop hij ja zegt (we hebben Tom al een keer eerder meegehad en werden moe van het uitleggen). Oh, they are very handsome. Yes it runs in the family is zijn respons ;-)

Tenten opzetten en ze duiken in bed, wij vinden het nog wat vroeg en blijven buiten zitten. Morgen gaan we en route richting wilde dieren.