The dunes are in sight!

We nemen hartelijk afscheid van Kronenhof, zelfs als we afrekenen snappen we niet hoe het kan, nog geen 90 Euro voor 2 dagen kamperen inclusief alle drankjes die we daar genomen hebben, boodschapjes, toeristische dingetjes en de sun downer tour ook met drankjes. Wat hebben ze een mooi bedrijf en wat hebben wij het naar ons zin gehad.

Eerst weer 10 kilometer terug naar de main road, duim tussen het slot van één van de hekken nog ff gemanouvreerd (hoe dan?), auw! Volledig enthousiast geraakt omdat we dachten wilde beesten te spotten, rijden we dichterbij zijn ‘ t geitjes, duhhuh. Nog geen 100 meter verder gaan we tanken in Betha. Niet dat we leeg zijn, maar je kunt hier beter tanken zodra je op de helft staat, je weet namelijk niet waar je de volgende tegenkomt en of ze diesel hebben. Een bijzondere plek met tankstation annex camping (waar zagen we dat eerder…) annex cafeetje annex automuseum annex etc etc. Er wordt voor je getankt overal voor zover wij weten in Namibie, dus hier even iemand halen. In het winkeltje ruikt het heerlijk naar versgebakken dingetjes; ik neem 2 stukken appelcake mee en een ijsjes ;-) Tjaard (van Kronenhof) had aangegeven wat de beste route was qua rijden, lees het minst hobbelig of slechte weg. 

Alles gaat vlot en we komen erg op tijd aan bij de camping (ook weer bij een tankstation). We wisten van te voren dat we deze keer geen eigen toiletunit hadden, maar we kozen deze juist omdat je dan zo dicht bij de rode duinen zit. Ook nu hebben wij van iedereen de mooiste plek, helemaal prive, wel ff lopen naar het toilet en de douche (we hebben een oplossing…). Anderen staan in een redelijk groot veld een stuk dichter bij elkaar. We zien ook veel mensen die in een tent op de grond slapen, dat lijkt me nou helemaal niks. In de eerste plaats zand en stof overal, in de tweede plaats beestjes van die dopjes met pootjes en in de derde plaats het uitzicht vanaf het dak is zoveel leuker.

We willen het bekendste duin bezoeken, dit blijkt echter nog zeker zo’n 3 kwartier rijden te zijn, dat doen we morgenochtend dan wel ipv 2e helft van de middag. Michel gaat zwemmen en ik ga verder in mijn boek. We lezen verder over het duinbezoek en het blijkt dat je om kwart voor 6 s’ochtends het park in kan, dan moet je dus om half 4 je bed uit, 3 kwartier rijden naar de duin, een uur naar boven lopen en dan heb je de zonsopgang van nog geen 10 minuten. Ongetwijfeld heel mooi, maar we hebben vakantie he. We komen zeker nog bij een aantal duinen de komende weken, we slaan m ff over. Ook hier op de camping weer een enorm wijds uitzicht, we hadden eigenlijk 2 nachten gepland, maar gaan toch morgen weer een stukje verder omhoog. We willen graag nog een boottocht maken naar dolfijnen en eventueel walvissen (voor zover die er nog zijn) voordat we weer langzaam richting Windhoek gaan om T en T op te halen.

Internet is alleen beschikbaar bij het tankstation, we hebben de code en rijden er naar toe. Wat leuk om alle reacties weer te lezen op ons reisblog, juliie reizen gezellig mee. We gaan weer richting onze campsite om alvast voor de nacht soort van alles klaar te hebben. Michel steekt vuurtje aan, we zitten op onze bestwelgoedzittende campingstoeltjes met een drankje in onze hand te bedenken wat voor rotweer het is in Nederland ;-). De BBQ gaat aan en het vleis van de vleisstal gaat er op. We weten nog steeds niet wat het was, maar het smaakte prima. Ook gebakken aardappeltjes (his favorite) zijn gelukt. Ziet en voelt romantisch aan hoor met zo’n vuurtje en het idee dat je met z’n 2-en in the middle of nowhere zit. Hoe dan? ;-)